ಸಂಸದ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಅವರು ಎಂಟಿಎಂ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಶಾಲೆ ಹಾಗೂ ವಿವೇಕಾನಂದ ಸ್ಮಾರಕ ವಿವಾದದ ಬಗ್ಗೆ ಪತ್ರಿಕಾ ಹೇಳಿಕೆ ನೀಡಿ ತಮ್ಮ ಬದ್ಧತೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಭಿನಂದನಾರ್ಹ. ಎರಡು ಮೂರು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ, ಶಾಲಾ ಮತ್ತು ಸ್ಮಾರಕ ವಿವಾದ ಬಗೆಹರಿಸಲು “ಶಾಲೆಯೂ ಉಳಿಯಲಿ, ಸ್ಮಾರಕವೂ ಆಗಲಿ” ಎಂಬ ಉದಾತ್ತವಾದ ಸಮನ್ವಯೀ ರಾಜಿ ಸೂತ್ರವನ್ನು ಸ್ವಯಂ ಸುತ್ತೂರು ಶ್ರೀಯವರೇ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದ್ದರು. ಈ ರಾಜಿ ಸೂತ್ರದಂತೆ ಶಾಲೆ ಮತ್ತು ಸ್ಮಾರಕಕ್ಕೆ ತಲಾ ಅರ್ಧ ಅರ್ಧ ಭಾಗವನ್ನು ವಿಂಗಡಿಸಿ ಒಂದು ನಕ್ಷೆಯನ್ನು ರಚಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಅವರ ಸಮ್ಮುಖದಲ್ಲಿ ರಾಮಕೃಷ್ಣಾಶ್ರಮದ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಾಗಿ ಶ್ರೀ ಬಿ.ಮಾದೇಗೌಡ ಮತ್ತಿತರರು ಹಾಗೂ ಶಾಲಾ ಹೋರಾಟದ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಾಗಿ ಶ್ರೀ ಪ.ಮಲ್ಲೇಶ್ ಮತ್ತಿತರರು ಭಾಗವಹಿಸಿ ಸುದೀರ್ಘ ಚರ್ಚಿಸಿ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಸುತ್ತೂರು ಶ್ರೀಯವರ ಸೂತ್ರಕ್ಕೆ ಎರಡೂ ಕಡೆಯವರೂ ಒಪ್ಪಿಗೆ ನೀಡಿದ್ದರು.
ಸುತ್ತೂರು ಶ್ರೀಗಳು ಹಾಗೂ ಸಂಸದ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಅವರ ಮಾತನ್ನು ಗೌರವಿಸಿ ಶಾಲಾ ಹೋರಾಟ ಸಮಿತಿಯು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‍ನಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಪ್ರಶಾಂತ್ ಭೂಷಣ್‍ರ ಮೂಲಕ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ್ದ ತಡೆಯಾಜ್ಞೆ ಅರ್ಜಿಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡಿತು. ಏಕೆಂದರೆ ಒಪ್ಪಂದದಂತೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು, ಮಾತಿಗೆ ತಪ್ಪದಿರಲು, ವಚನಭ್ರಷ್ಟರಾಗದಿರಲು ಹಾಗೂ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಆಶ್ರಮದವರು ವಚನಭ್ರಷ್ಟ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ.
ಆದರೆ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಆಶ್ರಮದವರು ನಂಬಿಕೆದ್ರೋಹ ಮಾಡಿದರು. ಉಲ್ಟಾ ಹೊಡೆದರು. ಅದೂ ಯಾರಿಗೆ? ಸುತ್ತೂರು ಶ್ರೀಗಳು ಹಾಗೂ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಅವರಿಗೇನೆ ನಂಬಿಕೆದ್ರೋಹ ಮಾಡಿದರು! ಇದನ್ನು ಯಾರೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಸುತ್ತೂರು ಶ್ರೀಗಳು ಹಾಗೂ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಪ್ರಸಾದರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿ, ಆ ಒಪ್ಪಿದ ಮಾತನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ, ಗೌರವಿಸದೆ, ಕಾಲುಕಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆಂದು ಯಾರೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ರೀತಿ ಮಾಡಿದ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಆಶ್ರಮದವರು ಬಹುಶಃ ಬೇರೆ ರಾಜ್ಯದವರು ಇರಬೇಕು ಅಥವಾ ಈ ರಾಜ್ಯದವರಾಗಿದ್ದರೆ ಅಕ್ಷಮ್ಯ.
“ಸಂಧಾನದ ಒಪ್ಪಂದದಂತೆಯೇ ಈಗಿರುವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲೇ ಒಡೆದು ಹಾಕಿರುವ ಶಾಲೆಯ ಮರು ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಬೇಕು. ಈ ಮೂಲಕ ವಿವೇಕ ಸ್ಮಾರಕ ವಿವಾದಗ್ರಸ್ತವಾಗಿ ಉಳಿಯದೆ ಎಲ್ಲಾ ಜನರ ಸಹೃದಯ ಸ್ಮಾರಕವಾಗಬೇಕಾಗಿದೆ” ಎಂದು ಸಂಸದ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಪ್ರಸಾದ್ ಕಳಕಳಿಯಿಂದ ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಅಸಾಧ್ಯವೇನಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಸುತ್ತೂರು ಶ್ರೀಗಳು ಹಾಗೂ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಪ್ರಸಾದ್‍ರು ಅಚಲವಾಗಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇದು ಈ ಈರ್ವರ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯೂ ಕೂಡ ಹೌದು.